Da: Carmina
[1515] [1]
.
II 6.
De Hercule et Hyla
|
II 6.
Ercole ed Ila.
|
Quid mirare, tuo si regnat corde Lycinna,
nec cessat tantis te cruciare malis?
Crede mihi, non solus amas; Veneris puer omnium
est diuum, atque hominum maxima pernicies.
Audisti ne, humeris caelum qui sustulit altis,
ausus et inferni regna subire dei?
Ille idem tanto puerum dilexit amore,
ut, seu nox alto surgeret Oceano,
seu roseo terras uestiret lumine Titan,
HERCVLE cum magno candidus esset HYLAS.
Nulla dies miserum puero sine uidit amantem,
nec cum tergemini corpora Geryonis
sterneret, atque alios inuictus mille labores
imperio duri susciperet domini.
Quin etiam Colchos peteret cum pulcher Iason,
Amphytrioniadae tunc comes ibat HYLAS.
Ibat HYLAS, clauamque gerens, Libycamque pharetram.
Qualis cum molli parthenice pluuia
stat grauis, ac Phoebi radiis aspersa nitentem
dat lucem, Paphiae rarus honos Veneris.
Et iam Pleiades caelo caput attollentes
linquebant sacras Nereidum choreas,
cum Pagasae curuis e litoribus digressi
currebant celeri per uada salsa rate;
quos comitabantur cinctae fulgentibus armis
Pallas, et ipsa potens caelicolum domina.
Iamque uolans undis Nerei mirantibus, Argo
Mysorum claris urbibus appulerat.
Hic iuuenes pictis e puppibus egredientes,
deponunt altis membra sub arboribus,
et molles sibi quisque toros bene olentibus herbis
exstruit: intonso creuerat herba solo.
At formosus HYLAS taciti per deuia montis
ibat luciduli sumere fontis aquam.
Fons erat in silua puris argenteus undis,
quem bicolore tegit populus alta coma.
Ac circum Paphiae densant umbracula myrtus,
et parit assiduas aura benigna rosas,
Narcissumque, crocumque, immortalemque amaranthum,
40 Et te flebilibus scriptum, hyacinthe, notis.
In medio faciles nodato corpore Nymphae
ludebant sparsis per rosea ora comis;
quae puerum cupido miratae lumine, cum uix
illius molles tingeret unda pedes,
45 arreptum subito uitreum traxere sub amnem;
ut quondam ueris tempore purpurei
Stella uolans, caelo noctis delapsa per umbram
emicat, inque alto conditur Oceano;
tunc laetus clamat summa de puppe magister,
50 Candida felici pandite uela Noto,
pandite; nam caelo superi bona signa dedere.
Sic ait, et placidis per mare fertur aquis.
At miser Alcides casu perculsus acerbo
Amissum toto litore clamat HYLAM:
55 Litore HYLAM, furibundus HYLAM per deuia quaerit;
qualis turicremas parua iuuenca deum
concidit ante aras: sed fati nescia mater
non iam frondifero pascitur in nemore,
nec dulcem puri libauit fluminis undam;
60 sed fertur celeri per nemora alta pede,
omnia mugitu complens, si forte ueniret
bucula maternis obuia luminibus.
Sic heros, HYLA ingeminans, HYLA omnia replens
errabat dubio per loca sola pede.
65 Quantas ille fero profudit corde querelas!
Pallenti quantas ore dedit lacrimas!
Cum saepe optaret scopulo se mittere ab alto,
aut uitam rapidis ponere fluminibus.
Interea curuo soluens de litore funem,
70 Colchorum fines iuerat Aesonides;
quem desiderio pueri confectus inani
mox sequitur lacrimans Amphytrioniades.
Hos tu sollicitos heroum doctus amores,
disce libens durae ferre iugum dominae;
75 Nec te iam pigeat quemuis perferre laborem.
Omnis amor longo uincitur obsequio. |
Cerco traduzione in italiano per questo brano. Chi potesse aiutarmi, mi scriva. Grazie anticipate.
|
| Testo |
Testo |
| Testo |
Testo |
Testo |
Testo |
Testo |
Testo |
Testo |
Testo |
Testo |
Testo |
Testo |
Testo |
[2].
[3].
[4].
[5].
[6].
[7].
[8].
[9].
[10].
[11].
[12].
L'autore ringrazia fin d'ora chi vorrà aiutarlo a trovare immagini e ulteriori dati su persone, luoghi e fatti descritti in questa pagina, e chi gli segnalerà eventuali errori in essa contenuti. |
Note
[1]
Il testo da: Marco Antonio Flaminio
(Marcantonio
Flaminio, Marcus Antonius Flaminius),
Carmina (a
cura di Massimo Scorsone, Res, Torino 1993), così come editi
online
dal sito: "Poeti
d'Italia in lingua latina".
[2].
[3].
[4].
[5].
[6].
[7].
[8].
[9].
[10].
[11].
[12].
|
