15. De Victore Blanco

Aspice, qui lento metitur compita passu,
et tumidus recto vertice reddit ave,
cujus hyperboreo fulget gravis arca metallo,
et Lacedaemonio de grege lana rubet.
Hic modo Codrus erat, cepit curare Cinaedos,
o genus aucupii! ditior ille Mida est.

Anche online su Poeti d'Italia

p. 159

27. De duobus amantibus

Dum parat impubem praecidere Sextum Amintam
ambo petunt celeri conscia tecta gradu.
Cernit Atis puerum, vexatur amore, monetam
promittit, puerumque incipit olfacere.
Hoc grave fert Sextus jactat fera jurgia, nudant
corpora, pro puero bella nefanda gerunt.
Vulnera scire cupis? praecidit brachia Sexto,
praecidit puero labra cruentus Atis.

p. 161

33. De cinaedis

Juppiter Idaeo succumbere discat ephebo,
Amphitryoniados terreat inguen Hylas.
Parthenopi quoniam vultus puer ardet Amintas, [sic]
praecisus decies ille vel ille quater.
Quid non fata rotant? Miseros crudelis amantes
sprevisti, exemplo nunc negat ille tuo.
Vis tibi serta feram, fugitivos carpere flores,
tu quoque si dederis, quod petis, accipies.

34. Ad Petrum Maurum

Cum juvenum careant tenera lanugine malae,
barbula quid vultus occupat ista tuos?
Si facis, ut rigidos secteris, Petre, Catones,
consilium laudo, Petre severe, tuum.
Si facis, ut molli placeas barbatus amicae,
barbatum spernet mollis amica virum.
Sed caveas, ne, cum tibi candida venerit uxor,
jungantur capiti cornua longa tuo.

p. 164

42. In Zoilum

Zoile, quod teneri spectentur ubique poetae,
dicis, foemineos odit Apollo greges.
Falleris, haec ratio si, Zoile, vera maneret,
jam tua carminibus scrinia plena forent.

44. In Pamphilum
Dat pediconi natus, sed Pamphile natus
dat tibi plura, negas? Testibus ista patent.

p. 165

49. In Hypocritam

Pallidulo damnas cum pedicone cinaedos,
et quosqunque fero vulnere fixit amor.
Socraticus censor, rigidi de stirpe Catonis
sis velut, & Traseae dogmata celsa colas.
Crassus avaritiam, civilia Julius arma
damnet, & Idaeus Pastor adulteria:
obrutus in vitium nullo non judice cum sis,
quo bibis, haud decuit flumine sputa dare.
Labe prius careat, censet qui crimina, tuque
(si libuit) socios carpe, sed esto probus.

p. 176

70. Ad Joannem Veronensem

Membroso tumidum qui formas ore Priapum?
Parce meas labris contemerare genas.
Quid juvat (heu) mundae parcat quod mentula buccae
fellator labris si quoque fio tuis.

71. In eundem

Quisquis erit solvens Thebana aenigmata, dicat
qui sine pene viros irrumat ore, quis est!

72. Ad Ludovicum Pisanum

Dulcis es, & dulci genitus, Ludovice sub astro;
dulcis es, & dulci dulcior Ambrosia.
Dulcis es, & dulci sunt lumina clara nitore,
dulcis es, & dulci manat ab ore lepos.
Dulcior atque favis, et nectare dulcior omni,
dulcior & si quid dulcius esse potest.
[p. 177]
Durus est (heu) nobis, mores depone ferinos,
conveniunt pueris mollia, dura feris.

pp. 178-179

78. In Titum Pamphilum

Impuras, Tite, basiationes
emis, dum pueri rapacioris
addixti tabulas, togas, libellos,
structas Euganea domos in urbe,
et musis geniale rus dicatum;
et quicquis rapis, hinc & inde donas,
munus, quin etiam mihi Kalendis
[p. 179]
Mai; quod dare solitus fuisti,
nunc donas puero rapaciori,
quae te tam mala mens, furorve cogit,
ut hunc foetidulum, novum Cinaedum
antiquo mihi praeferas sodali?
Exclamare libet, miselle, nostro,
nostro munere, tu irrumas Cinaedum.

p. 203

130. Michaeli Vitezio

Blandus Amor faciles nobis iam suggerit alas
jam mitem ambobus se dedit alma Veus.
Est tibi flavus Hylas ardor, mihi fuscus jollas;
ille tibi sensus abstulit, iste mihi.
O quotiens posui (dulce est meminisse malorum)
ante fores dura flebile corpus humo.
O quotiens vacuo prostratus uterque cubili
noctem perpetuis traximus in lachrymis.
At nunc deliciis fruimur sine fine beatis;
ducimus optato tempora colloquio.
Oscula carpuntur, lepidi cantantur amores,
tractantur facili dulcia plectra manu.
Quod si perpetuo maneant haec gaudia nobis,
spernamus superi tecta superba Jovis.

p. 204
131. De Hyla ad Pomponium Laetum

Ut flos impresso languet contusus aratro,
ut riget amissa spina relicta rosa;
sic mihi sordet Hylas vitio pollutus iniquo,
et penitus toto decidit ex animo.
Decidit albus Hylas, fuscus successit Jollas;
hic solus nostro dignus amore fuit.
Est aliquid libasse simul Permessidos undas,
Musarumque choris applicuisse manum.
Languet amor, tenerae quem junxit gratia formae,
quem peperit virtus alma, perennis erit.

p. 205
135. De domo sua

Alcidae sacrata domus! Procul omnis abesto
foemina, castus Hylas limina nostra petat.

L'autore ringrazia fin d'ora chi vorrà aiutarlo a trovare immagini e ulteriori dati su persone, luoghi e fatti descritti in questa scheda biografica, e chi gli segnalerà eventuali errori contenuti in questa pagina.

[1]Le composizioni latine qui ripubblicate costituiscono una scelta dal solo vol. 1 di: Hieronymi Balbi Opera poetica, oratoria ac politico-moralia, Stahel, Vindobonae 1791 (2 voll.), consultato presso la Biblioteca nazionale marciana di Venezia.

Nella raccolta sopra citata esistono altre composizioni omoerotiche, che però non ho fatto in tempo a copiare (la biblioteca di Venezia non offre un servizio di microfilmatura!).

Sarò grato a chi volesse emendare la mia trascrizione da eventuali errori o proporre una traduzione.